Utwór nie jest tak głośny jak inne?

Normalizacja dźwięku pozwala na zrównanie poziomów głośności, tworząc idealny balans w odbiorze zarówno głośnych, jak i cichych utworów.

Dostosowujemy głośność utworów do poziomu -14 dB LUFS zgodnego z normą ITU 1770 Międzynarodowego Związku Telekomunikacji.

Oto kilka przyczyn, dla których niektóre utwory mogą być cichsze od innych lub brzmieć niezgodnie z oczekiwaniami:

• W przypadku utworu bardzo dynamicznego, ale zmasterowanego do poziomu -14 dB LUFS, poziomy szczytów zostaną zachowane. Jeśli porównamy to do utworu zmasterowanego w taki sposób, aby był głośny, np. do poziomu -6 dB LUFS, szczyty zostaną obniżone do -8 dB LUFS. Oba utwory będą odtwarzane na podobnym poziomie głośności, jednak głośniejsze lub „szczytowe” partie utworu dynamicznego będą znacznie głośniejsze.
• Normalizacja utworów jest stosowana, jeśli odtwarzasz album w trybie odtwarzania losowego lub słuchasz go pomiędzy utworami z innych albumów (np. z playlisty).
• Niesłyszalne, wysokie częstotliwości w Twoim miksie mogą sprawić, że algorytmy normalizacji głośności (np. algorytm ITU 1770) będą postrzegać utwór głośniejszym, niż jest w rzeczywistości (algorytmy normalizacji głośności nie mają ustalonej częstotliwości granicznej filtru dolnoprzepustowego).
• W przypadku utworów zmasterowanych do bardzo głośnego poziomu (gdy poziom rzeczywistych szczytów jest znacznie wyższy niż −2 dB) kodowanie powoduje niewielkie zniekształcenie, wpływając na całkowite natężenie dźwięku utworu. Możesz tego nie słyszeć, ale zwiększa to głośność.
• Jeśli słuchasz muzyki za pomocą nieliniowego systemu odtwarzania, utwory o większej mocy na częstotliwościach podbijanych przez Twój system, będą brzmieć znacznie głośniej. Algorytm ITU 1770 nie potrafi rozpoznać, z jakiego systemu odtwarzania dźwięku korzystasz, dlatego nie może zrekompensować nieliniowości.